بیماری های مشابه

تب لکه‌ای ژاپنی
تب لکه‌ای ژاپنی
"تب خال‌دار ژاپنی" (Japanese spotted fever) که نخستین بار در سال ۱۹۸۴ گزارش شد، یک بیماری منتقله از طریق کنه است که توسط باکتری "ریکزیا ژاپونیکا" (Rickettsia japonica) ایجاد می‌شود و عمدتاً به مناطق ساحلی اقیانوس آرام ژاپن (مرکزی و جنوب غربی) محدود است. مواردی از این بیماری در مناطق ساحلی دریای ژاپن و همچنین در کره جنوبی و چین گزارش شده و این عامل بیماری‌زا در تایوان، تایلند و لائوس نیز مشاهده شده است. ناقل این بیماری کنه "هیمافیسیالیس لونگی‌کورنیس" (Haemaphysalis longicornis) است. گزش این گونه کنه با بروز حساسیت به گوشت پستانداران (سندرم آلفا-گال) نیز مرتبط است. مخزن حیوانی این بیماری هنوز ناشناخته است. حدود ۴۰ مورد در ژاپن هر سال گزارش می‌شود و این باکتری می‌تواند در افراد مسن و دارای نقص ایمنی، پتانسیل بیماری‌زایی قابل توجهی داشته باشد، مشابه با "ریکزیا ریکتسی" (Rickettsia rickettsii) - عامل تب خال‌دار کوه‌های راکی.

تب تيفوس کنه‌ای کوئینزلند
تب تيفوس کنه‌ای کوئینزلند
ریکِتسیا استرالیس (Rickettsia australis)، که توسط کنه‌های Ixodes holocyclus، Ixodes tasmani و Ixodes cornuatus منتقل می‌شود، یکی از اعضای گروه ریکتسیاهای تب خال‌دار (spotted-fever group) است. این باکتری باعث ایجاد بیماری تب کنه کوئینزلند (Queensland tick typhus) می‌شود که به صورت بومی فقط در شرق استرالیا دیده می‌شود. این بیماری هم در استرالیایی‌ها و هم در مسافرانی که به شرق استرالیا سفر کرده‌اند گزارش شده است.

سیاه‌زخم پوستی
سیاه‌زخم پوستی
سیاه‌زخم پوستی یکی از چهار سندروم عمده‌ای است که توسط باسیلوس آنتراسیس (Bacillus anthracis)، یک باسیل پوشش‌دار، گرم مثبت و تشکیل‌دهنده اسپور ایجاد می‌شود. سه نوع دیگر سیاه‌زخم شامل سیاه‌زخم استنشاقی (Inhalational Anthrax)، سیاه‌زخم گوارشی (Gastrointestinal Anthrax) و سیاه‌زخم تزریقی (Injection Anthrax) هستند. مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌های ایالات متحده آمریکا (CDC)، باسیلوس آنتراسیس را به عنوان یک عامل بیوتروریسم دسته A طبقه‌بندی کرده است. در صورت انتشار عمدی این عامل، احتمال بروز سندروم‌های استنشاقی و پوستی بیشتر است. سیاه‌زخم پوستی در مناطق بومی (مانند ترکیه) به دلیل تماس با حیوانات آلوده رخ می‌دهد. در سال ۲۰۰۱، مواردی از سیاه‌زخم پوستی در ایالات متحده به دلیل مواجهه عمدی گزارش شد.

"تولارمی"
"تولارمی"
تب مالت که با نام‌های تب خرگوش، بیماری شکارچی و تب گوزن نیز شناخته می‌شود، توسط باکتری Francisella tularensis ایجاد می‌شود. این باکتری یک کوکوباسیلوس (coccobacillus) گرم-منفی هوازی و پلی‌مورفیک است که به‌طور معمول طیف وسیعی از حیوانات را آلوده می‌کند. انسان‌ها معمولاً پس از تماس مستقیم با مایعات بدن حامل‌های حیوانی، از طریق ناقلان حشرات (مانند کنه‌ها) یا از طریق غذا و آب آلوده، به این عفونت مبتلا می‌شوند. افرادی که به‌طور نزدیک با حیوانات کار می‌کنند، مانند دامپزشکان، محافظان پارک و تاکسیدرمیست‌ها، در معرض بیشترین خطر ابتلا هستند. روش‌های نادر انتقال شامل گزش گربه یا عفونت دهانی-حلقی از برداشت و فرآوری انگورهای آلوده برای شراب است. عفونت با تب مالت همچنین به‌عنوان پیامد پیوند عضو (عفونت ناشی از دهنده) توصیف شده است. انتقال از فرد به فرد گزارش نشده است؛ بنابراین، ایزولاسیون برای بیماران مبتلا به تب مالت توصیه نمی‌شود، اما به دلیل خطر انتقال ثانویه توسط بندپایان، کنترل کنه‌ها، کک‌ها، شپش‌ها و پشه‌ها ضروری است.

ریکتزیال‌پاکس
ریکتزیال‌پاکس
بیماری ریکتزیال‌پاکس (Rickettsialpox) یک بیماری عفونی تب‌دار است که توسط باکتری ریکتزیا آکاری (Rickettsia akari) ایجاد می‌شود و از طریق نیش بدون درد کنه‌های موش خانگی (Liponyssoides sanguineus) به انسان منتقل می‌شود. این بیماری برای اولین بار پس از یک شیوع در سال ۱۹۴۶ در شهر نیویورک توصیف شد و به دلیل شباهتش به آبله‌مرغان، ریکتزیال‌پاکس نام‌گذاری شد. شیوع این بیماری در مناطق شهری بیشتر است و موارد مستندی از آن در ایالات متحده، کرواسی، مکزیک، کره جنوبی، آفریقای جنوبی، کانادا و بخش‌هایی از روسیه تأیید شده است.

تب لکه‌دار مدیترانه‌ای
تب لکه‌دار مدیترانه‌ای
ریکزیا کونوری (Rickettsia conorii)، که توسط کنه سگ قهوه‌ای ریپی‌سفالوس سانگوینوس (Rhipicephalus sanguineus) منتقل می‌شود، عامل ایجاد تب لکه‌دار مدیترانه‌ای (Mediterranean spotted fever یا MSF) است. ریکزیا کونوری یکی از اعضای گروه تب‌های لکه‌دار است. MSF همچنین با نام‌های تب بوتونوز (boutonneuse fever)، تب مارسی (Marseilles fever)، تیفوس کنه‌ای کنیا (Kenya tick typhus) و تیفوس کنه‌ای هندی (Indian tick typhus) شناخته می‌شود.

تب دنگی
تب دنگی
تب دنگی یک بیماری ویروسی است که از طریق نیش پشه آلوده به انسان منتقل می شود. این بیماری در سراسر جهان شایع است. پشه های حامل ویروس تب دنگی در مناطق گرمسیری زندگی می کنند و در طول روز تمایل دارند انسان را نیش بزنند. بین نیش پشه و شروع علائم حدود 2 تا 7 روز تاخیر وجود دارد، بنابراین ممکن است مسافران این مناطق قبل از شروع علائم به خانه بازگردند.

لپتوسپیروز
لپتوسپیروز
لپتوسپیروز یک عفونت باکتریایی زئونوز (zoonotic) است که توسط هر یک از سرووار (serovar) های اسپیروکت‌ها (spirochetes) از گونه لپتوسپیرا اینتروگانس (Leptospira interrogans) ایجاد می‌شود. پراکندگی جغرافیایی این بیماری در سراسر جهان است، اما در مناطق گرمسیری بومی و در مناطق معتدل به صورت پراکنده رخ می‌دهد و در تابستان و پس از سیل‌ها (مانند پس از طوفان) شایع‌تر است. این بیماری عمدتاً توسط دوزیستان، خزندگان و برخی پستانداران (جوندگان منبع اصلی هستند) حمل می‌شود و ممکن است از طریق تماس مستقیم یا استنشاق آئروسل ادرار یا مایعات بدن آلوده به انسان منتقل شود.

حصبه بومی
حصبه بومی
تیفوس آندمیک (تیفوس موش‌سان) توسط باکتری ریکتزیا تیفی (Rickettsia typhi)، که یک باکتری گرم منفی است، از طریق نیش کک یا مدفوع کک به صورت آئروسل به انسان منتقل می‌شود.

"مالاریا"
"مالاریا"
مالاریا یک عفونت انگلی گلبول‌های قرمز خون توسط گونه‌های پلاسمودیوم (Plasmodium) است. مسیر انتقال این عفونت از طریق نیش پشه آنوفل (Anopheles) ماده آلوده صورت می‌گیرد. به‌ندرت، مالاریا ممکن است از طریق انتقال خون یا انتقال عمودی نیز منتقل شود. در ایالات متحده، پزشکان با مالاریا به‌عنوان یکی از شایع‌ترین علل بیماری‌های تب‌دار حاد در مسافرانی که از مناطق بومی بازمی‌گردند، به‌ویژه آفریقای زیر صحرا و جنوب آسیا، روبرو می‌شوند. علاوه بر این، موارد مالاریا در ایالات متحده به طور فزاینده‌ای در پناهندگان مهاجرت‌کننده از آفریقای زیر صحرا به ایالات متحده شناسایی شده است. موارد وارداتی نیز در تازه‌واردان به ایالات متحده در ایالت‌های مرزی جنوبی (مانند آریزونا، کالیفرنیا، تگزاس) از جمله مهاجرانی که از مناطق بومی مالاریا عبور کرده‌اند، مستند شده است.

مسمومیت عنکبوت خلوت‌نشین
مسمومیت عنکبوت خلوت‌نشین
عنکبوت‌های قهوه‌ای، گونه‌های Loxosceles، در عرض‌های جغرافیایی معتدل و گرمسیری در سراسر جهان یافت می‌شوند. این عنکبوت‌ها در داخل و خارج از منازل در مکان‌های تاریک زندگی می‌کنند و تارهای نامرتب می‌سازند. عنکبوت‌های منزوی بیشتر در ماه‌های گرم شب‌هنگام فعال هستند، رفتار تهاجمی ندارند، منزوی هستند و در صورت تهدید، تمایل به عقب‌نشینی دارند. عنکبوت‌های Loxosceles معمولاً قهوه‌ای رنگ هستند، اندازه‌ای بین ۲ تا ۳ سانتی‌متر از پا تا پا دارند و دارای ۶ چشم هستند که به صورت ۳ جفت قرار گرفته‌اند (بیشتر عنکبوت‌ها ۴ جفت چشم دارند). عنکبوت منزوی قهوه‌ای Loxosceles reclusa دارای لکه‌ای تیره و شبیه به ویولن بر روی قسمت پشتی سر و قفسه سینه است.

خرید اشتراک